تاثیر تکنیک آرامسازی پیشرونده عضلانی برفشار خون و کفایت دیالیز بیماران تحت درمان با همودیالیز

زمینه و هدف: عدم کفایت دیالیز یکی از عوامل تعیین کننده میزان بقا در بیماران است. بالا بردن کفایت دیالیز در بهبود و پیش آگهی بیماران دیالیزی بسیار تأثیرگذار است. فشارخون یکی از عوامل مؤثر بر کفایت دیالیز است. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر تکنیک آرامسازی پیشرونده عضلانی بر فشارخون و کفایت دیالیز در بیماران همودیالیزی انجام شد. روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی نود بیمار همودیالیزی در دو مرکز همودیالیز شهرستان گناباد (22 نفر) و یزد (68 نفر) در سال 1392 انجام شد. بیماران به روش بلوک بندی با بلوک های چهارتایی به دو گروه کنترل و مداخله هرکدام شامل 45 بیمار تقسیم شدند. آموزش آرامسازی به صورت اجرا توسط پژوهشگر و بیمار، در سه جلسه به صورت فردی در شرایط یکسان به افراد گروه مداخله داده شد. بیماران تکنیک را به مدت شش هفته روزی یک بار در منزل انجام دادند، سپس میزان فشارخون و کفایت دیالیز در دو گروه با هم مقایسه گردید. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه دموگرافیک و چک لیست فشارخون جمع آوری و محاسبه کفایت دیالیز با فرمول kt/vانجام شد. دادهها با استفاده از نرم افزار آماریspss ویرایش 14 و آزمونهای آماری independent t test و mann-whitney u تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد میزان فشارخون سیستولیک و دیاستولیک قبل از مداخله در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت، در حالی که بعد از مداخله تفاوت معنی داری در دو گروه به دست آمد (001/0p<). بین میانگین تغییرات کفایت دیالیز قبل و بعد از مداخله در دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده شد (001/0p<) و کفایت دیالیز بعد از مداخله نسبت به قبل از آن در گروه مداخله 31/0±12/0 افزایش و در گروه کنترل 1/0±02/0 کاهش داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، میتوان بیان کرد که آموزش و اجرای تکنیک آرامسازی پیشرونده عضلانی باعث کاهش میزان فشارخون و افزایش کفایت دیالیز بیماران تحت درمان با همودیالیز میشود.